Er stond in “de Bân”, het dorpsblad van Wijnjewoude een mooi stukje over mijn ouders. Ik ben zo vrij geweest om dat deels over te nemen.
Jitze Lindeboom is geboren in Opeinde. Hij ging daar ook naar de lagere school en daarna ging hij bij de boer werken. Als 19 jarige volgde voor hem de dienstplicht. Hij was gelegerd in Steenwijk, waar hij de opleiding kreeg. Maar toen brak onverwacht de oorlog uit. Alle jongemannen moesten aantreden, ook de rekruten. Het was de bedoeling om ingezet te worden in Delfzijl, maar na 24 uur moesten ze alweer vertrekken naar Alkmaar. De reis over de afsluitdijk ging nogal traag. Om te voorkomen dat de Duitsers de rijbaan als vliegveld zouden gaan gebruiken werden er gedeeltelijk allemaal voertuigen en andere obstakels op gezet. Na de capitulatie werd het leger bij gedeelten opgeheven. Jitze mocht, omdat hij voorheen in de landbouw werkte, op 25 mei weer naar huis om de voedselvoorziening te garanderen.
Na de bevrijding moest de Nederlandse staat opnieuw ingericht worden. Ook de politie vroeg veel nieuwe agenten. Jitze leek dat een goede zaak, solliciteerde bij de gemeente Opsterland en werd aangenomen. In een werk/leer traject was hij overdag op straat en moest hij ‘s avonds verschillende cursussen volgen. Hij begon zijn loopbaan in Ureterp, daarna 6 jaar in Bakkeveen en 27 jaar in Wijnjewoude (voorheen Wijnjeterp/Duurswoude).
Op de vraag hoe ze elkaar ontmoet hebben, antwoordt Fokje “op een bruiloft”. Ze zeggen altijd “van een bruiloft, komt een bruiloft”. Nu dat was bij ons ook het geval. Na een tijdje zag Jitze Fokje weer op een zondag, bij het uitgaan van de kerk. Hij tikte haar op de schouder en vroeg: “Ben jij vanavond thuis”. Fokje antwoordde: “Ja”. Op 26 oktober 1950 trouwde Jitze met Fokje. Zelfs 5 jaar na de oorlog was het aanbod in de winkels nog lang niet op peil. Een witte trouwjurk was in de hele omgeving nog niet te koop. Maar Brandsma in Drachten had wel witte stof te koop, geschikt voor een trouwjurk. Als Fokje het op prijs stelde, zorgden zij wel voor een naaister. Daar stemde ze mee in.
Ook het huishoudtextiel was nog op de bon. Om aan textiel, voor o.a. lakens, te komen moest Fokje zich laten inschrijven bij een manufacturenwinkel. Als er een nieuwe zending textiel binnen kwam, dan werd dit onder de ingeschrevenen verdeeld, 1 laken per gezin. Voor een trouwpak moest Jitze helemaal naar Groningen. Ze woonden de eerste 2 jaar op de Slotpleats in Bakkeveen. Er was ook nog steeds grote woningnood.
Jitze was erg ingenomen met de standplaats Bakkeveen. Hij vond het heerlijk om over de hei en door de bossen te fietsen. Naast Bakkeveen leerde hij gaandeweg ook Duurswoude en Wijnjeterp kennen, waar Van der Zee politieman was. Als de jonge Van der Zee(33) komt te overlijden, verhuist het gezin Lindeboom, met inmiddels 2 dochters, naar Wijnjeterp. Het vervoer van de dorpsagent van toen, was enkel de fiets. Het aantal autobezitters was in die tijd nog zeer beperkt.
Lindeboom kende alle autokentekens uit het hoofd. Wie in die tijd de politie nodig had, kon bellen naar huize Lindeboom of gewoon even op de fiets stappen om er langs te gaan. Als lindeboom bij dringende gevallen niet thuis was, moest zijn vrouw hem zo snel mogelijk opsporen. Zij belde dan mensen die een telefoon hadden met de vraag of ze haar man ook gezien hadden. Soms duurde het even voor de agent gevonden was. Het gebeurde een keer dat er op de Driehoek een ongeluk gebeurd was. Er lag een auto op de kop. Maar Lindeboom was in geen velden of wegen te bekennen. Toen is iemand hem gaan zoeken op de brommer. Hij werd in het bos gevonden.
De man leende hem zijn brommer omdat hij zo snel mogelijk naar het ongeluk op de Driehoek moest. De man kwam op de fiets van de agent terug. Het waren tijden dat de dorpsagent zijn dorpsgenoten en hun omstandigheden nog goed kende.
Ook van de man die wegens dronkenschap een paar dagen werd opgepakt. De man woonden alleen met zijn hond en geit. Toen Lindeboom de 2e dag even langs reed, zag hij dat de dieren niet verzorgd waren. De geit mekkerde en moest nodig gemolken worden. In zijn uniform molk hij de geit en voerde daar de hond mee.
Het leven was nog overzichtelijk, bureaucratie bestond nog niet. Aangifte van zaken deed men gewoon bij de dorpsagent thuis. De agent moest 24 uur per dag klaar staan. Dit betekende dat hij ‘s avonds altijd thuis was. Maar ook voor het Politiekorps in Opsterland, wat uit 24 man bestond, kwamen er nieuwe ontwikkelingen. De portofoon b.v. was een hele verbetering. Er kwamen motoren en de politieauto. Diensttijden en vakanties werden beter geregeld.
Zowel in functie als daarna heeft het echtpaar met veel plezier in Wijnjewoude gewoond. Hier liggen veel herinneringen, de geboorte van 5 kinderen, de school, de kerk, en de hele dorpsgemeenschap met haar kattenkwaad en jongensstreken. Soms missen ze de nabijheid van bos en hei nog wel eens. Tegenwoordig brengen ze beiden veel tijd door met lezen.
Hoewel dit jubileum veel drukte gaf, hebben ze er van genoten. Ook de koningin stuurde een felicitatie, en de commissaris van de koningen Jorritsma. De loco-burgemeester kwam een mooi boeket bloemen brengen. Dit alles deed hun goed.
